Grampians NP

We zijn de grens opnieuw over en we zitten nu dus in Victoria.  Onze eerste stop gaat zijn in Grampians NP, een stukje terug naar het midden. Het was er schitterend. Het leek op een rainforest, alles mooi groen, verschillende bomen en plantensoorten van de enkels tot meters boven het hoofd. Met naar onze slaapplaats te rijden zijn we langs het sportveld gekomen dat vol kangoeroe's zat. Er zaten ook enkele vrouwtjes met een kleintje in de buik. Bij 2 ervan zagen we de pootjes eruit steken en na lang wachten is er ook een kleintje uit de buidel gekomen. Heel tof om dat te zien!  We hebben echt in de bush geslapen en toen we het avondeten aan het maken waren zagen we dat we opeens 2 toeschouwers hadden. 2 kangoeroe's op zo'n 20 meter die nieuwsgierig aan het kijken waren wat er allemaal aan het gebeuren was, maar ze durfden (jammer genoeg) niet dichterbij te komen. Even later was er eentje die tot op 5 meter is durven komen kijken. Heerlijk om zo te kamperen!

De volgende dag hadden we enkele wandelingen gepland in dit prachtige NP. Een heel gevarieerd programma van aboriginal shelters over watervallen en het overwinnen van een berg. De shelters met aboriginaltekeningen vielen een beetje tegen. De wandelingen er naar toe waren wel aangenaam, maar er waren niet zo veel tekeningen te zien.  Enkel bij de laatste was er toch wel wat te zien (kinderhanden, strepen, mannetjes en emoesporen) De Aboriginals in dit gebied gebruikten wel een andere techniek dan de Aboriginals waar we tekeningen van hebben gezien in het westen. We hebben ook Hollow Mountain beklommen. En beklommen is echt wel het juiste woord hoor! In het begin was het nog een grindweg die al snel overging in stenen. Dit was nog allemaal doenbaar, maar na een tijdje waren we echt aan het klimmen. We moesten plaatsen zoeken waar we ons konden vasthouden om toch iets of wat veilig  boven te komen. We vonden het best gevaarlijk en hebben er over gedacht om terug te keren. Het was echter niet meer zo ver tot aan de top dus we hebben doorgezet. Gelukkig werden we beloond met prachtige uitzichten over het NP! De weg terug naar beneden ging toch vlotter dan we hadden gedacht (hoewel we soms op ons poep moesten gaan zitten om veilig van een rots af te geraken) en zonder ongelukken zijn we terug tot aan de auto geraakt. Onze laatste wandeling voor vandaag was de Beehive Falls. Een leuke maar niet al te moeilijke wandeling door het rainforest bracht ons tot bij een idyllisch plaatsje waar de waterval eerst in de grond leek te verdwijnen om dan over enkele grote rotsen weer een kleinere waterval te maken. Prachtig! We zijn dan onze slaapplaats gaan opzoeken want we hadden er toch al ongeveer 9 km opzitten. 

Na een goede nachtrust zijn we naar de McKenzie Falls gereden. Hier hebben we eerst de wandeling naar de Broken Falls gedaan waar de waterval bovenaan splitst om onderaan weer samen te vloeien. De McKenzie Falls waren heel wat indrukwekkender. Eerst hadden we een overzicht op het kleinere gedeelte, maar helemaal beneden was het echt prachtig! Enkele stenen in het water dienden als trap om de waterval vooraan te kunnen zien. Het was er heerlijk warm, het water kletterde vrolijk naar beneden en het was er heerlijk vertoeven. Na de klim terug naar boven hebben we nog ongeveer een km gewandeld om de waterval van bovenaf en van een stuk verder te zien. Ook dit was echt de moeite waard om het in de omgeving van de bossen en rotsen te zien. Daarna was het de beurt aan The Balconies. Prachtig zicht over de bergen en de iets ruwere kant van het NP. Onderweg terug naar het stadje zijn we nog moeten stoppen omdat er een miereneter rustig de weg overstak. 

Onze laatste dag in het park en we hebben 2 wandelingen gepland. Eerst naar de Silverband Falls. Het was een mooie wandeling door het bos dat er heel chaotisch en verwilderd bij lag door de storm van vorig jaar. De loopbrug was nog intact maar lag 100m verder dan waar hij oorspronkelijk stond. Er lagen overal uitgerokken bomen en zelfs de beek had het moeilijk om te stromen met al die versperringen. Toch had het wel iets om er door te wandelen. Vervolgens hebben we de hoogste berg van het NP overwonnen, mount William. We hebben gezweet en het was vermoeiend om de steile berg op te gaan, maar weer werden we beloond met schitterende uitzichten. Ook onderweg konden we hier al van genieten en dat maakte het wat draaglijker (voor Leen toch, Timmy deed alsof hij dit iedere dag deed!) Dit was onze laatste wandeling in dit prachtige NP vol kangoeroe's, vogels en prachtige wandelroutes. 'S avonds zijn we nog in Warrnambool gaan winkelen (de grote supermarkt is hier 7 dagen op 7 open en nog wel tot 12 uur 's nachts!!). Onderweg kwamen we ook nog iets heel bekends tegen: den Aldi!!