Devil's Marbles, hotwater pools en bosbrand!
21 mei 2012 - Mataranka, Australië
Na de leuke onderbreking van Alice Springs, komt er weer een tijd van veel rijden aan. Na een hele dag rijden van 8 uur tot 6 uur, waren we nog juist op tijd voor de zonsondergang bij de Devil's Marbles. Nog wat geklommen op de ronde keien die bovenop elkaar waren gestapeld om mooie uitzichtfoto's te hebben. Ook hier weer prachtige overgangen van kleuren. We hebben er ook een wilde dingo gezien. We dachten eerst dat het een hond was! Hij lag gewoon te slapen op de campingarea.
Verder noordwaarts nog een tussenstop in Tennant Creek waar we even naar het toilet zouden gaan. Nu bleek dat er maar liefst 16 kikkers zaten bij de wc waar Leen is geweest. Gelukkig dat ze dat niet wist!! Bovendien zei de vrouw van het visitorcenter ook nog heel leuk: oh, there are less than last weekend! We zijn dan nog tot in Daly Waters gereden waar er een pub is waar de onderbroeken, bh's, petten, geld, paspoorten,... aan de muren, het plafond en de bar hangen. Echt zo een outbackpub met live muziek en eten op de BBQ. We hebben dan barra (barramundi, een soort vis uit het noorden) en steak gegeten en het heeft ons goed gesmaakt!
Zo koud als het 2 a 3 nachten geleden was, zo warm is het nu. We zitten dan ook alweer een aantal 100-den km naar het noorden en maken nog een tussenstop bij de warm waterbronnen van Mataranka. Eerst wilden we naar het Elsey NP gaan maar hier zou de rivier stinken naar rotte eieren en er zouden groene algen in zitten. Bij Mataranka zou het water dan helder zijn, maar de omgeving zou stinken naar de uitwerpselen van de vleermuizen. Tja, dan verkozen we toch dat laatste. Het viel super mee, helemaal geen vieze geur en de bron, die eigenlijk gewoon een stromende rivier is met water dat 34 graden is, lag in een met palmbomen omgeven bos. Heerlijk vertoeven daar en helemaal niet druk!
Na Mataranka volgde Katherine, de geboortestad van Cadel Evans en de eerste grote stad op de weg van Alice Springs. Ook hier weer veel aboriginals die vaak rondhangen in de winkelcentra of gewoon in groep in de schaduw van een boom zitten. Verder gereden tot bij de Edith Falls. We zijn onderweg bosbrand tegen gekomen en hebben enkele malen geprobeerd het noodnummer te bellen. We hadden echter geen bereik en besloten tot aan de falls te rijden en aan kampeerders te vragen wat we moesten doen. Ohhh, niks om ons zorgen over te maken. In het Northern Territory worden in het droge seizoen stukken gecontroleerd afgebrand door de rangers zelf. Afwisselend een stuk afbranden en een stuk behouden zodat grote bosbranden vermeden werden of zich niet konden verspreiden. Hmmm, logisch was het toch niet helemaal, maar we waren wel blij dat we het noodnummer niet hadden kunnen bereiken!
Het is net of er steeds weer uniekere ervaringen op jullie weg komen... Geniet er nog van, want jullie zijn stilaan aan het aftellen zeker?
Claudia en Koen
Hoe meer verhalen, hoe meer zin wij krijgen om zelf ook op vakantie te vertrekken :) Die hotwater pool ziet er trouwens zo idyllisch uit dat we al helemaal wegdromen bij de foto alleen!
Het ga jullie goed (op de bootfoto's stralen jullie helemaal) tot binnenkort,
Eveline
Zoveel meegemaakt! En dan nu stillekesaan moeten beseffen dat het bijna gedaan is...
Dat moet toch even slikken zijn...
Neem nog mee wat je kan, en steek het in de rugzak van de herhinneringen!
Toch kijk ik benieuwd uit naar ons weerzien. Tot binnenkort!!!