Derde keer goede keer??

Jaja, ons geduld is beloond geworden! De derde keer is de boottrip wel doorgegaan. Het was vroeg opstaan, maar we waren er zeker van dat het de moeite waard ging zijn! We stonden om half 9 al aan de pier te wachten en eindelijk kwam onze boot er aan. Na de controle van de inschrijvingen kregen we een wetsuit en zwemvliezen. Op de boot kregen we ook nog het snorkelgerief. Toen de boot vertrok moesten we al direct het wetsuit aandoen, want met dolfijnen weet je nooit wanneer je ze tegenkomt. Nadat we waren aangekleed (echt modieus was het niet hoor) kregen we uitleg hoe alles in zijn werk ging gaan. Er zouden 2 koorden achter de boot komen en in groepjes van 10 konden we dan in het water. Het duurde niet lang voor we de eerste groep dolfijnen al tegen kwamen. Er moest altijd eerst gekeken worden of de dolfijnen geschikt waren om in het water te gaan. Bijvoorbeeld: zijn ze speels of zijn ze op jacht, zijn er geen kleine dolfijnen bij, ... Maar het leek een heel geschikte groep en de eerste 10, waar ook Timmy bij zat, konden het water in. We hadden een onderwaterfototoestel dat we konden gebruiken om ook onder water foto's te maken. Timmy had dus dat toestel mee terwijl Leen vanop de boot foto's kon maken. Het was echt schitterend. De dolfijnen kwamen heel dicht bij, tot op een meter. Ze zwommen langs ons, onder ons en het waren er veel! Echt prachtig om te zien. Het water was ook heel helder op die plaats wat het nog eens extra spectaculair maakte! Het is bijna onbeschrijflijk. Leen zat in de derde groep en zij hebben lang moeten wachten voordat ze een groep dolfijnen konden zien. Hier was het water niet zo helder als de eerste keer, maar desondanks waren de dolfijnen toch ook heel duidelijk. Het water was er ook dieper omdat we een stuk verder in zee zaten. De dolfijnen zwommen dus wat lager, maar het bleef schitterend om samen met die wilde dieren in het water te zwemmen! Naar onze mening duurde het natuurlijk niet lang genoeg, maar ondertussen was het al tijd om naar de zeehonden te gaan. We zijn wel meerdere keren in het water kunnen gaan met de dolfijnen, dus we klagen zeker niet!!

Bij de zeehonden stonk het wel een beetje, maar dat moesten we er maar bij nemen. We kwamen bij een houten platform waar er misschien wel 20 lagen te rusten. Er zaten er zeker nog eens 20 in het water om hun eten te laten verteren of gewoon om te spelen. Dus de zwemvliezen aan en hop, het water in. Ook hier konden we er heel dicht bij zwemmen. We moesten er alleen op letten dat wanneer we bij het platform waren dat er geen zeehond op ons viel wanneer ze van het platform in het water zouden duiken. Enkele zeehonden op het platform kregen dan ook nog eens ruzie en waren naar elkaar aan het bijten en aan het grommen. Als er eentje uit het water kwam dan kroop deze gewoon over al de andere heen op zoek naar een plaatsje om te rusten. Krijg zo maar eens tientallen kilo's zo op u! Het zwemmen met de zeehonden duurde niet zo lang, maar dat vonden we niet zo erg. Tijd om te douchen zodat we toch weer zuiver in de camper terecht kwamen. Alleen Timmy zijn zwembroek blijft maar stinken naar de zeehonden! Aangenaam als je zo in de camper zit ;-)

De volgende dag zijn we dan richting Wilsons Promontory NP gereden in het puntje van Victoria. Hier hebben we een goede wandeling gedaan tussen de bossen door om eerst bij Pillar Point uit te komen waar we prachtige uitzichten hadden over de oceaan en de omringende stranden. Daarna zijn we naar Squeaky Beach gegaan. Het was toch weer een hele inspanning en de komende dagen zal dat nog wel voorkomen. We gaan immers naar het Kosciuszko NP met de Snowy Rivers. Via dat park steken we dan ook de grens over naar New South Wales. Maar dat is voor een volgende keer.